zondag 3 april 2011

CPL check in Amerika en ME/IR in portugal

Hallo lieve kijkbuiskinderen,

Natuurlijk is 't alweer veeeeeelste lange tijd geleden dat ik een blogje heb geschreven, m'n welgemeende excuus daarvoor(a)!! Het is vergelijkbaar met naar de sportschool gaan. Je weet dat 't eigenlijk moet, hebt vooraf natuurlijk totaaaaal geen zin, dan is het even een uurtje knallen en achteraf is het nog best relaxed ook..

Er is sinds afgelopen blog, wederom, weer super veel gebeurd.. Laat ik beginnen bij 't begin. Ben in februari in Phoenix begonnen met het vliegen op de diamond 42, alias 'twinstar'. Ideaal om over te gaan van de diamond 40 naar de 42 omdat de cockpit heel veel op elkaar lijkt. Grote verschil is natuurlijk dat je vliegt met 2 motoren waardoor je meer systemen/procedure's moet leren en sneller moet handelen door de hogere snelheid. Daarnaast oefen je veel op noodprocedure's (wat te doen als de linkermotor net na de start uitvalt bijvoorbeeld).

In Phoenix hebben we zo ongeveer 20 uur op de twinstar gevlogen. Ging al met al enorm snel omdat je zo weinig vluchten op deze kist vliegt en zodoende elke vlucht super veel leert :). Was ook heel relaxed omdat je in 2 uur net even iets verder/hoger kunt komen door de extra power die je hebt. Zo ben ik met m'n instructeur nog over de Grand canyon gevlogen wat heeeeel vet was! Veel mensen huren een helikoptervluchtje wat gaaf is. Maar nog gaver is het om te kunnen zeggen dat je er zélf over heen ben gevlogen natuurlijk!

Het twinstar gedeelte sluit je in Phoenix af met het CPL examen. CPL staat voor commercial pilot license en bij dit examen kijkt de examinator of je veilig handelt in een 'complex vlietuig', zo moet 't vliegtuig waar je de CPL check op vliegt bijvoorbeeld een intrekbaar landingsgestel hebben). 't Examen ging gelukkig super goed en de examinator (een gepensioneerde vlieger uit schotland die examineren als hobby doet) was tevreden. Tijdens de vlucht zelfs nog even een relaxed praatje gehouden over de verschillen tussen europa en amerika enzo haha..

Na 't CPL examen werk je naar het ME/IR examen toe. Ook dit examen vliegen we op de diamond 42. Waar je bij je CPL op zicht navigeerde en je instrumenten nauwelijks gebruikte moet je bij het ME/IR examen met een soort 'robocop'achtige bril vliegen. Dankzij deze bril kan je niet meer naar buiten kijken en moet je volledig vertrouwen op je instrumenten, best lastig dus!

Het ME/IR moet in europa gedaan worden dus 3 maart vloog ik terug naar Nederland om te horen dat ik 14 maart alweer naar Portugal (Évora) zou vliegen voor het ME/IR traject. We moesten hier 4x vliegen waarna het examen deden, best intensief dus! Wel heel gaaf om hier te vliegen omdat de andere helft van onze klas natuurlijk 8 maanden heeft vertoeft in Évora (een NLS klas bestaat uit 24 mensen waaruit 12 mensen naar Phoenix gaan en 12 naar Portugal). Tijdens deze 4 vluchten hebben we natuurlijk hard geoefenend voor het ME/IR examen maar ook leuke tripjes gemaakt naar onder andere Lissabon :).. 24 maart was de grote dag en had ik m'n ME/IR examen. Dit examen wordt 'dualcrew' gevlogen, m'n eigen instructeur zat naast me, en een examinator achterin. Ook dit examen verliep zonder grote problemen dus zo werd dit m'n laatste vlucht (buiten de simulator in Hoofddorp wat komen gaat natuurlijk...) op de NLS. Direct na de laatste landing, tijdens het taxiën terug naar 't platform, besefte ik dit wat 'n heel raar gevoel was, temeer omdat je 10 maanden fulltime met vliegen bezig geweest bent natuurlijk.

Bart en guido hadden ook hun ME/IR examen op die donderdag. De maandag erna stond pas ons terugticket van Lissabon naar amsterdam gepland. Toen hebben we dus besloten om zaterdag de biezen te pakken en alvast richting Lissabon te gaan. Bart wist 'n goede site waar je goedkoop in luxe hotels zit (hotwire.com of iets dergelijks) dus daar maar een hotelletje geboekt voor 2 nachtjes! Zaterdag rustig door de stad geslenterd, 's avonds uiteten geweest en een drankje gedaan in de stad. Zondag hebben we als ware touristen in zo'n bus met 'n open bovenkant gezeten, wederom lekker gegeten in de stad om vervolgens 's avonds op tijd te gaan slapen. Toen vlogen we maandag de 28e terug naar nederland waarmee dus een einde kwam aan het lange buitenlandse avontuur! Buiten het vliegen heb ik de afgelopen maanden enooooorm veel gezien en geleerd, en kan wel zeggen dat dit de mooiste maanden uit m'n leven tot nu toe zijn geweest!

Dus... En nu? Nu ben ik tot 25 april vrij! Lekker veel sporten, wat klusjes doen in 't huis voor pa/ma en leuke dingen doen, hopelijk gaat 't zonnetje weer schijnen zoals 'ie in maart deed ;).. Hoorde net dat mams misschien wel nog 'n 2 daags citytripje londen wil doen dus natuurlijk ben ik de beroerdste niet om mee te gaan! (a)

Ennn, what's next? De 26e (op m'n verjaardig nota bene!!) beginnen Martijn (crewmate tijdens de MCC) en ik met grondschool voor de MCC cursus. Dit is een simulatorcursus op de 737-800 waar je leert samenwerken in de cockpit wat 1 vd belangrijkste dingen is in de grote luchtvaart natuurlijk.. De MCC bestaat uit 1 week grondschool, 1 week thuis leren en 1 á 2 weken simulator (zie de plaatjes hieronder).


De 737 full motion van de binnenkant


En eentje vd buitenkant



Na de MCC cursus krijgen we nog sollicitatietrainingen en daarna wordt 't brevet aangevraagd. Waarschijnlijk ontvang ik dus in juli/augustus het felbegeerde papiertje waar ik enorm naar uitkijk. Na de MCC ga ik waarschijnlijk part-time ergens aan de slag in amersfoort om toch bezig te blijven. Daarnaast veel solliciteren in zowel de grote als kleine luchtvaart natuurlijk!

Wow, mooi om te zien wat een verhaal het weer is geworden. Nog mooier is dat ik 't weer zo beknopt mogelijk heb gehouden haha! Zou zo serieus een boek kunnen schrijven over het avontuur afgelopen maanden.. Gelukkig zie ik veel van jullie binnenkort weer aangezien ik terug in nederland ben dus dan kan ik alle interessante, spannende, mooie en grappige verhalen persoonlijk vertellen!

Zal morgen of overmorgen wat foto's plaatsen van de laatste weken Phoenix en Portugal!

Groetennnn!

donderdag 3 februari 2011

Einde is in zicht!

time flies....

Allereerst mijn 'welgemeende excuses' voor het uitblijven van een blog haha! Kreeg op een gegeven moment toch wel héél veel berichtjes van: ‘hee son, je moet je blog wel weer ‘ns bijwerken hoor’! Haha, best lastig want, hoe langer ik niets post, hoe meer ik moet vertellen in een blog aangezien er telkens weer belevenissen zijn die het vertellen waard zijn natuurlijk!

Net m’n vorig blog doorgelezen en nu proberen bij het begin te beginnen (a).. Tot en met 3 december werden Mats en ik vrijwel elke dag ingedeeld bij meneer Gredlein in de diamond 40, een super aardige maar tijdens vliegen vrij strenge instructeur. Veel tripjes gemaakt (o.a. Flagstaff, Sedona, Tucson en Winslow). Het noorden van Arizona is heel mooi door de hoge gebergtes met sneeuwtoppen enzo! Heel leuk als je daar rustig overheen cruist op 13.000 voet . Tijdens deze vluchten hebben we de fijne kneepjes van het ‘IFR under the hood’ vliegen geleerd. Betekent dat je met een soort bril/kap op vliegt waardoor je alleen naar je instrumenten kunt kijken. Best belangrijk aangezien vrijwel alle grote lijnvluchten, wat natuurlijk toch het doel is na deze opleiding, IFR worden uitgevoerd.

Vervolgens gingen we 3 december natuurlijk voor 1 maand, betaald, naar huis! De vlucht van Phoenix naar Amsterdam, via houston (texas) verliep voorspoedig. We vielen direct met de neus in de boter na de landing op schiphol. Enoooorme vrieskou en sneeuw natuurlijk haha! Vooral leuk na 6 maanden (op 1 week Nederland in september na natuurlijk (a)) zon, hitte, droogte en woestijn! Deze maand heb ik echt optimaal genoten. Vakantie vieren in je eigen land, is toch een raar idee eigenlijk! Heel veel leuke dingen gedaan en 3 januari was het dan toch ook héeeel erg dubbel om terug te moeten naar Amerika.

De terugvlucht was vrij taai aangezien we 7 uur (!!!) moesten wachten op Houston texas. Stel je voor, je wekker gaat om 5 uur ’s ochtends om naar Schiphol te vertrekken, vervolgens 13 uur in het vliegtuig, om daarna 7 uur te moeten wachten op je 2e vlucht die 3,5 uur duurt (houston -> phoenix). Best kut dus… Totdat Mats en ik 2 grote, luxe houten deuren zagen met daar op ‘continental sky lounge’ haha. Mats heeft ’n goldcard van skyteam dussss nee hadden we…. Naja, je kent het spreekwoord. Naja, het kwam erop neer dat we voor 30$ per persoon een dagkaart in deze lounge konden scoren! Waarom niet, dachten we, te meer omdat we 7 uur daar vast zouden zitten! Doen dus!

Uitstekend plan, bleek achteraf! Waar onze klasgenoten 7 uur op houten stoelen bij de Starbucks hebben vertoefd, zaten Mats en ik in ’n super chille lounge met wifi, smoothies, allerlei (ook alcoholische) drankjes en hapjes en, most of all: Een douche!!! Haha, naja, eerst internetten met laptopje op schoot, vervolgens avondeten gescoord bij de Mac verderop, daarna aan de bar gehangen om af te sluiten met een half-urige douche! Daarna helemaal fris en fruitig aangekomen bij de gate voor de 2e vlucht. Laat ik het zo zeggen, het maakte onze overstap een stuk fijner!
De weken na terugkomst in arizona zijn hard gegaan. Te meer omdat ik tegen het einde van de koers aan zit. Na 10 vluchten op de DA40 heb ik 2 weken geleden m’n IR checkride (checkride is een vlucht met examinator ipv eigen instructeur met bijbehorende beoordeling enzo) gehaald!! Dit is ’n check die bij het IFR (zie bovenstaand) vliegen hoort. Examinator gaat kijken of je goed op instrumenten kunt vliegen en noodgevallen kunt managen. Ging super goed en examinator was tevreden! Na je IR checkride heb je 6 vluchten (waaronder 3 solovluchten, was weer heeeerlijk om in m’n eentje te vliegen) tot je single engine checkride. Jaja klinkt lastig en ’n hele mondvol, maar dit is te zien als een soort van eindexamenvlucht voor het eenmotorige gedeelte. Hier kijkt de examinator vooral naar je (theorie en praktijk)kennis en vliegtuigbesturing van een eenmotorig vliegtuig. Ook hier krijg je veel (gesimuleerde) noodgevallen die je moet oplossen. Ook deze check ging prima en de examinator wederom tevreden .

Na de single engine checkride ga je de 2 motorige DA42 twinstar (zie hieronder) vliegen!



Afgelopen dagen begonnen in de simulator om te wennen aan de procedures ed. Vandaag stond ik ingerosterd voor m’n eerste actual vlucht (=daadwerkelijk vliegen ipv simulator). 7 maanden lang is het prima weer in arizona en vandaag besloot er een koufront over te komen wat zorgde voor: KOUD (10 graden brrrrrrrr haha (a)), wolken en hele harde wind. Zolang de wind in de richting van de startbaan staat is het geen probleem maar vandaag stond ’t vrijwel dwars op de baan. Daarbij komt dat de DA42 twinstar een lagere crosswindlimiet (crosswind is de windcomponent die dwars op de baan staat zeg maar) heeft dan de DA40 (vorig toestel) omdat de twinstar een grotere staart heeft was uiteraard meer wind vangt. De voorspelling voor morgen is beter dus dan gaan we ’t weer proberen .

Moet vanaf vandaag nog 12 vluchten gevolgd door m’n CPL (commercial pilot license) checkride. Dit is het felbegeerde brevet waar we zo’n 2 jaar voor hebben moeten werken. Waarschijnlijk vlieg ik in de laatste week van februari dus alweer terug naar Nederland. Arizona is leuk, maar na 8 maanden heb ik ook enoooorm veel zin om naar huis te gaan!!

Komende dagen/weken staan vrijwel alleen in het teken van vliegen en studeren. Omdat we zo weinig (12 vluchten van +- 2 uur) op de twinstar vliegen is het best pittig en druk. Naast de checklisten en de procedure’s moet je natuurlijk ook de systemen ed. van het vliegtuig begrijpen en kennen. Hierdoor word ik komende dagen aan ’t zwembad (als ’t warmer word dan vandaag haha!!!) vergezeld door heeeeele nuttige en interessante (ppfffff ;)) studieboeken…

Nou, groetjes en kusjes vanuit Arizona!! Tot snel!

S.